ကော်ဖီရနံ့

လွန်ခဲ့သည်နှစ်များစွာက မနက်ခင်းတစ်ခုတွင် ကုလားထိုင်၌ ကျွန်ုပ်ထိုင်နေစဥ် အငယ်ဆုံးသမီးလေး လှေခါးမှဆင်းလာပြီး ကျွန်ုပ်ထံသို့ အသော့ပြေးလာကာပေါင်ပေါ်သို့ ခုန်တက်လိုက်သည်။ သမီးလေးအား ချစ်မြတ်နိုးစွာဖြင့် ဖျစ်ညှစ်လိုက်ပြီး သူ့နဖူးကို နမ်းလိုက်သည့်အခါ သူမ ပျော်ရွှင်မြူးတူးစွာ အော်လိုက်သည်။ သို့သော် မျက်မှောင်ကြုတ်၊ နှာခေါင်းရှုံ့ကာ ကျွန်ုပ်၏ကော်ဖီခွက်အား စွပ်စွဲသည့် အကြည့်ဖြင့် ကြည့်ပြီး “ဖေဖေ၊ သမီးဖေဖေ့ကို ချစ်တယ်။ နှစ်သက်တယ်။ ဒါပေမယ့် ဖေဖေ့ရဲ့အနံ့ကို သမီးမကြိုက်ဘူး”ဟု လေးလေးနက်နက် ဆိုသည်။

သူမကိုယ်တိုင်သိမည် မဟုတ်သော်လည်း သိမ်မွေ့ကြင်နာမှုနှင့် အမှန်တရားကို သမီးပြောခဲ့သည်။ ကျွန်ုပ်၏ခံစားချက်များကို မထိခိုက်စေလိုသော်လည်း ကျွန်ုပ်အား တစ်စုံတစ်ခု မဖြစ်မနေပြောရမည်ဟု သူမခံစားခဲ့ရသည်။ ကျွန်ုပ်တို့၏ ဆက်ဆံရေးများ၌ တစ်ခါတစ်ရံ ထိုသို့ လုပ်ဆောင်ရန် လိုအပ်သည်။

ရှင်ပေါလုက ဧဖက်သြဝါဒစာ ၄ တွင် အထူးသဖြင့် ခက်ခဲသည့်အမှန်တရားများကို ပြောကြားသည့်အခါ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦးအပေါ် ပြောဆိုပုံနှင့်စပ်လျဥ်း၍ ကျွန်ုပ်တို့ကို…

မီးတောက်နှင့်တူသောချစ်ခြင်းမေတ္တာ

ကဗျာဆရာ၊ ပန်းချီဆရာနှင့် ပုံနှိပ်သူလည်းဖြစ်သူ William Blake (ဝီလီယံ ဘလိတ်ခ်)သည် ဇနီးဖြစ်သူ Catherine (ကက်သရင်း)နှင့် (၄၅) နှစ်ကြာ အိမ်ထောင်ရေးကို ပျော်ရွှင်စွာ ဖြတ်သန်းခဲ့သည်။ မင်္ဂလာဆောင်သည့် နေ့မှစ၍ ဝီလီယံသေဆုံးသည့် ၁၈၂၇ ခုနှစ်အထိ အတူလက်တွဲကာ အလုပ်လုပ်ခဲ့ကြသည်။ ကက်သရင်းသည် ဝီလီယံ၏ ပုံကြမ်းများကို အရောင် ရေးခြယ်ပေးခဲ့သည်။ သူတို့၏ချစ်မေတ္တာဖြင့် ဆင်းရဲမှုနှင့် အခြားသောအခက်အခဲများစွာကို နှစ်ပေါင်းများစွာ ကျော်လွှားခဲ့သည်။ သူ နောက်ဆုံးအသက်ရှင်ခဲ့သည့် ရက်သတ္တပတ်များ၌ပင်လျှင် ဘလိတ်ခ်သည် ဆက်ပြီးပုံဆွဲနေခဲ့ပြီး သူနောက်ဆုံး ဆွဲခဲ့သည့်ပုံမှာ သူ၏ဇနီး၏မျက်နှာပုံဖြစ်သည်။ (၄) နှစ်အကြာတွင် ကက်သရင်းသည် သူမလက်၌ ခင်ပွန်း၏ခဲတံတစ်ချောင်းကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်လျက် သေဆုံးသွားခဲ့သည်။

ဘလိတ်ခ်၏အချစ်ကြီးမှုသည် ရှောလမုန်သီချင်းထဲမှ မေတ္တာကို ထင်ဟပ်စေသည်။ ရှောလမုန်သီချင်း၏ အချစ်အကြောင်းဖော်ပြချက်သည် အိမ်ထောင်ရေးအတွက် သွယ်ဝှိုက်ပြောဆိုထားသော အချင်းအရာများဖြစ်သော်လည်း ကနဦး သခင်ယေရှုကို ယုံကြည်သူများက ထိုဖော်ပြချက်သည်…

ငါအမှန်ဆိုသည်ကား

“ပတ်၀န်းကျင်က ဘာတွေပြောနေလဲဆိုတာ ငါသိတယ်။ ဒါပေမဲ့ ငါမင်းကို အမှန်ပြောမယ် ...။” ကလေးတစ်ယောက်အနေနှင့် အမေ့ထံမှ ထိုစကားကို အကြိမ် ထောင်ပေါင်းများစွာ ကြားခဲ့ရသည်။ အကြောင်းရင်းမှာ ရွယ်တူချင်း၏ဖိအားနှင့် ပတ်သက်၍ လူအများနောက်မလိုက်ရန် အမေက ကြိုးစား၍သွန်သင်ခြင်းဖြစ်သည်။ ကျွန်တော်လည်း ကလေးအရွယ်လွန်လာခဲ့ပြီ။ သို့သော် လူများစု၏ လွှမ်းမိုးမှုက ကျွန်တော့်စိတ်ထဲတွင် ရှင်သန်နေဆဲပင်။ ဥပမာအနေနှင့် “သင့်ကိုယ်ကို အကောင်းမြင်သူများနှင့်သာ ဝန်းရံထားပါ” ဟူသည့်စကားစု ဆိုပါစို့။ အများအားဖြင့် ထိုစကားကို ကြားရသော်လည်း “အဲဒါ ခရစ်တော်နဲ့သဏ္ဌာန်တူစေသလား” ဟု ကျွန်ုပ်တို့မေးသင့်သည်။

“ငါအမှန်ဆိုသည်ကား ...၊ ငါပညတ်သည်ကား ...” ဟူသည့်စကားကို သခင်ယေရှု အကြိမ်ပေါင်းများစွာသုံးခဲ့ကြောင်း ရှင်မဿဲခရစ်ဝင် ၅ တွင် တွေ့ရသည်။ လောကကြီးမှ ကျွန်တော်တို့ကို မည်သည့်စကားများပြောနေသည်ကို သခင်ယေရှု ကောင်းကောင်းသိသည်။ သို့သော် ကျွန်ုပ်တို့ကို လောကီသားများနှင့် ကွဲပြားစွာ အသက်ရှင်ရန်…

နှလုံးသားပြဿနာ

“မြင်လား အစ်ကို တင်းမ်”ဟု ကျွန်ုပ်၏မိတ်ဆွေ ဂါနာသင်းအုပ်ဆရာတစ်ဦးသည် ရွှံ့တဲတစ်လုံးပေါ်တွင် ထွင်းထားသောအရာဝတ္ထုတစ်ခုကို ဓာတ်မီးဖြင့် ထိုးပြသည်။ “အဲဒါ ဒီရွာမှာ ကိုးကွယ်တဲ့ရုပ်တုပဲ” ဟု သူတိုးတိုးတိတ်တိတ် ပြောသည်။ အင်္ဂါနေ့ညနေတိုင်းတွင် သင်းအုပ်ဆရာ ဆမ်သည် ဤဝေးလံခေါင်သီသောရွာတွင် သမ္မာကျမ်းစာမျှဝေရန် တောအုပ်ထဲသို့ ခရီးသွားခဲ့ရသည်။

ယေဇကျေလအနာဂတ္တိကျမ်းတွင် ရုပ်တုဆင်းတုကိုးကွယ်ခြင်းသည် ယုဒလူမျိုးတို့အား မည်သို့ကပ်ဆိုက်စေသည်ကို ကျွန်ုပ်တို့တွေ့ရသည်။ ယေရုရှလင်မြို့မှဘာသာရေးခေါင်းဆောင်များ ပရောဖက်ယေဇကျေလအား လာတွေ့သောအခါ ဘုရားသခင်က “ဤလူတို့သည် ကိုယ်စိတ်နှလုံး၌ ကိုယ်ရုပ်တုများကို တည်ထောင် ... ကြပြီ” (ယေဇ ၁၄:၃)ဟု မိန့်ကြားခဲ့သည်။ သစ်သား၊ ကျောက်ရုပ်တုများနှင့်ပတ်သက်ပြီး ဘုရားရှင် သူတို့ကို သတိပေးရုံမျှ မဟုတ်ဘဲ၊ ရုပ်တုကိုးကွယ်ခြင်းသည် စိတ်နှလုံး၏ပြဿနာဖြစ်ကြောင်း သူတို့ကို ကိုယ်တော်ပြသခဲ့သည်။ ကျွန်ုပ်တို့အားလုံးသည် ဤပြဿနာနှင့် ရုန်းကန်နေကြရသည်။

ကျမ်းစာဆရာ Alistair Begg (အဲလစ်ထဲဘက်)က ရုပ်တုဆင်းတုသည် “မိမိ၏ငြိမ်သက်ခြင်း၊ မိမိ၏ပုံရိပ်၊…

ဘယ်တော့မှ နောက်မကျဘူး

အနောက်အာဖရိက မြို့ငယ်လေးတစ်မြို့သို့ ဧည့်သည်အဖြစ်ရောက်ရှိခဲ့သည့် ကျွန်ုပ်၏အမေရိကန်သင်းအုပ်ဆရာက တနင်္ဂနွေမနက် (၁၀) နာရီ ဝတ်ပြုကိုးကွယ်ခြင်းအတွက် အချိန်မီ အရောက်သွားခဲ့သည်။ သို့သော် ဝတ်ပြုရာနေရာ၌ မည်သူမျှ မရောက်ရှိသေးပါ။ ဤသို့ဖြင့် ၁နာရီ၊ ၂နာရီ ကြာအောင် သူစောင့်ခဲ့သည်။ နောက်ဆုံး မွန်းလွဲ ၁၂နာရီခွဲခန့်တွင် ဒေသခံသင်းအုပ်ဆရာသည် အချိန်အတော်ကြာ လမ်းလျှောက်လာခဲ့ရပြီးမှ သံစုံသီချင်းကွာယာအဖွဲ့နှင့် ခင်မင်ရင်းနှီးမှုရှိသော ဒေသခံများနှင့်အတူ ရောက်လာသည်။ “နောက်ဆုံးတော့ အစီအစဉ် စခဲ့တယ်။ ဝိညာဉ်တော်က ကျွန်ုပ်တို့ကို ကြိုဆိုနေခဲ့တယ်။ ဘုရားသခင်လည်း နောက်မကျခဲ့ဘူး”ဟု ဆရာက ပြန်ပြောပြခဲ့သည်။ ဤဒေသ၏ဓလေ့က ကျွန်ုပ်တို့နှင့် မတူညီရခြင်းမှာ သူ့အကြောင်းနှင့်သူ ရှိနေသည်ဟု ဆရာနားလည်ခဲ့ရသည်။

အချိန်ကုန် မြန်ခြင်း၊ နှေးခြင်း၊ စောခြင်း၊ နောက်ကျခြင်းက မိမိကိုယ်တိုင်နှင့်သာသက်ဆိုင်သည်။ သို့သော် ဘုရားသခင်၏အချိန်မှန်ပြီး စုံလင်ခြင်းသဘောကို ကျမ်းစာတွင် အခိုင်အမာဖော်ပြထားသည်။ လာဇရုနာမကျန်းဖြစ်ကာ သေဆုံးပြီး (၄) ရက်ကြာမှ…